کرامه

تا کی من و شکایت تا کی غم و تــــباهی            مارا بکشـــت جانـــــان با جرم بــی گناهی

ماییم و شیون و آه،هر لحظه گاه و بیگاه           ماییم سالک عشق در این کویر بیراه

ما خواهش و نیازیم،گم گشته در نمازیم           بیچاره ایم اما بر خلق چاره ســـــــازیم

ما در کمین عشقیم دور است عشق از ما          بنگر امین عشقیم ، دل داده و مصــــــفا

ما ماهی غریبیم در این یم می آلـــــود           گه غصه دار هستیم گه در رضا و خشنود

با ما سخن مگویید جز از وفا و احســـــــان          از جــــان ما مخواهید جز اقتدای جانـــــان

در خویش گم شده ایم تا بینشان بمیریم      پیدا شویم روزی، روزی که جان بگیریم

برای تو

چرا به من می گویند ،دوستش نداشته باشم

 مگر دوست داشتن جرم است ؟

 من نمی فهمم که چرا دوست داشتنش مرا به گناه خواهد

 کشاند من گناه نمیکنم من گناه را دوست ندارم

 ولی او را چرا...

 من او را فرا موش نمیکنم ولی گناهش راچرا ...

 من دوستش دارم و اور ا فراموش نمیکنم

 ولی گاهی گریز باید کرد و گاهی نمی شود گریخت

 وآن لحظه که نمیتوانی از آن بگریزی

همان لحظه ای است که من از آن می ترسم ولی آن را تجربه کردم تجربه ای که خدایم ببخشاید و عشق واسطه

شود تا بخشیده شوم

*** آمین***

می شود عاشق بود می شود صادق بود مثل یک فصل بهار مثل یک عابر ناب می شود به نگاه دل خوش بود می شود در گذر فاصله ها یه کمی منصف بود آری می شود عاشق بود

فرستنده : رضاکمالی

شب برای چیدن ستاره های قلبت خواهم آمد .بیدار باش من با سبدی پر از بوسه می آیم و آن را قبل از چیدن روی گونه هایت میکارم تا بدانی ای خوبم دوستت دارم

فرستنده: رضا کمالی

از وقتی رفتی هیچ کسی همدرد و همرازم نشد هیچ کسی حتی یه دفعه همغصه ی سازم نشد رفتی ولی بدون هنوز عاشقتم تا پای جون دل بهاریم عاشقه چه تو بهار چه تو خزون

راهی به سوی خوشبختی وجود ندارد؛ خوشبختی خود راه است. راهی که از درون شما آغاز می شود و به کمک توانایی و قابلیت شما در جهان برون تجلی می یابد.

*************************************************

 آری من آن ستاره ام، که فراموش گشته ام و بی طلوع گرم تو در زندگانیم خاموش گشته ام

*************************************************

اگر یه روز تو کوچه پس کوچه های قلبم گم شدی از کسی آدرس نپرس چون جز خودت کسی اونجا نیست

فرستنده: رضاکمالی